Persbericht Status van voor Belgische visserij belangrijke visbestanden

06/12/2018

Tarbot, een platvis met bruine spikkels. — Tarbot, één van de 12 belangrijkste visbestanden voor België die onder de quotaregeling vallen.

Op de vooravond van de Raad van Europese visserijministers in december - waarop de visvangstmogelijkheden voor het jaar 2019 worden beslist - publiceren ILVO en het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) voor het eerst een reeks samenvattende infografieken over de visbestanden, die van belang zijn voor de Belgische vissersvloot. In één oogopslag en per soort staan er 3 indicatoren: (1) hoe wetenschappers de toestand van de bestanden van de soort inschatten, (2) hoe groot de aan België toegekende quota zijn, en (3) hoe groot de effectieve vangsten door Belgische vaartuigen waren in afgelopen jaar.

Belgische infografieken

Belgische vissers vangen meer dan 50 soorten vis en schaal- en schelpdieren in liefst 10 verschillende vangstgebieden. De toestand van elk van deze soorten in elk zeegebied wordt jaarlijks geëvalueerd. Het zijn met name de experts van ILVO die gegevens omtrent de Belgische visserij aanleveren. Daarna gebeurt, op basis van de Belgische gegevens én die van alle andere landen betrokken in de Europese visserij, de analyse om de toestand van ‘de’ visbestanden te bepalen. De verwerkte gegevens worden dus doorgaans gepubliceerd voor alle visbestanden en alle landen samen. Hans Polet (ILVO): “Dat maakt het niet eenvoudig om een beeld te krijgen van de visserij per land.”

Om een overzicht te krijgen van de data voor de Belgische visserij, publiceren ILVO en VLIZ voortaan infografieken per soort. “Van elk visbestand (vissoort) krijg je nu eenduidig de quotacijfers, de aanvoer en de biologische toestand van de betreffende populatie.”

Dergelijke biologische gegevens over de visbestanden vormen de basis voor de Europese visserijquota die jaarlijks in december door de Raad van Europese visserijministers worden bepaald. ILVO en VLIZ nemen zich voor om de infografieken telkens een update te geven na de bekendmaking van de wetenschappelijke adviezen en de quota. De infografieken zijn voor iedereen vrij beschikbaar te downloaden via de VLIZ-website.

Concreet

Voor de 12 belangrijkste visbestanden die onder een quotaregeling vallen (tong, schol, kabeljauw, wijting, schelvis, griet, tarbot, tongschar, scharretong, gewone en zwarte zeeduivel en langoustine) zijn infografieken opgemaakt met de vangsten van 2017, de toegestane vangsten in 2018 en de staat van de visbestanden in 2018. Begin 2019 krijgen de infografieken al meteen een make-over, met de gegevens over de vangsten 2018 en de quota 2019. Voor de bijna 40 vissoorten -steenbolk bijvoorbeeld - die niet onder een quotaregeling vallen zijn kaartjes voorzien met de toestand van de bestanden in de verschillende visgebieden.

Het genuanceerd en divers verhaal beter af te leiden uit de infografieken

Een voorbeeld: Schol (of pladijs) toont als populatie een gezonde score in de Noordzee en het Skagerrak (gebieden 3a20, 4a + 4b + 4c). Het hele gebied is dus groen ingekleurd op de kaart: Dat betekent concreet: er werd een hoge en stijgende paaibiomassa opgetekend gedurende de laatste 10 jaar, de visserijsterfte bevindt zich rond een duurzaam niveau en de populatie-aangroei blijft stabiel. Het is dus goed (en logisch) dat maar liefst 67% van de Belgische aanvoer van deze vissoort (pladijs) in 2017 uit de Noordzee en het Skagerrak kwam. We zien verder dat er in 2017 ruim 60% van het Belgische schol-quotum is opgevist. In de loop van 2018 mag België ongeveer 6% van de totale toegelaten vangst opvissen. Andere grote delen van de koek gaan naar Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken.

Tweede voorbeeld: Kabeljauw doet het in de Noordzee minder goed. Dat visbestand is nog steeds aan het herstellen van de crash in 2006. De paaibiomassa bevindt zich nu net boven de kritische ondergrens, maar dus nog steeds onder de ‘duurzame’ grens. Ook de visserijsterfte is nog steeds te hoog. Het gebied ‘Noordzee’ heeft hier dus code ‘donker oranje’ op de kaart. Beterschap is er nog niet meteen in zicht want voorlopig zijn er nog geen nieuwe sterke jaarklassen die de populatie kunnen versterken. De Belgische vangst in 2017 bedroeg “slechts” 799 ton voor alle visgronden samen, waarvan 87% uit Noordzee en Skagerrak. Ongeveer driekwart van het quotum werd er benut. Het Belgische quotum in 2018 was 1275 ton, dat is slechts 3% van de totale toegestane vangst. Kabeljauw in dit gebied wordt verder nog opgevist door Nederland, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Denemarken en Duitsland.